Het was maandagochtend rond acht uur, buiten was alles gehuld in wel vijftig tinten grijs en ik zwaaide vanuit het raam naar Rens die op weg ging naar zijn stage. Even bleef ik dromerig voor het raam staan, tot mijn oog viel op een opvallend lege plek in het fietsenrek. Sporen van een met geweld gebroken kettingslot verrieden al genoeg. Het is inmiddels een leidmotief geworden in mijn leven: op een veel te vroege maandagochtend kwam ik voor de zoveelste keer tot de ontdekking dat mijn fiets was gestolen.
En dan moet de week nog beginnen. Ik sleepte me van college naar werk naar supermarkt via alle mogelijke buslijnen. De rest van de dag hing er een donkere wolk boven mijn hoofd die perfect matchte met de kleur van de lucht. Mijn slechte humeur viel blijkbaar op: toen ik ’s ochtends in pyjama zoekend door de straat liep, in de hoop dat mijn fiets gewoon was verplaatst, stelde mijn buurmeisje voor dat ik haar oude fiets wel kon lenen. En Rick, die ik geschiedenisbijles geef, bood me een kopje thee aan en zei dat hij deze keer extra zijn best zou doen om het interessant te vinden. Meike gaf me als troost een verlate chocoladeletter.
“De rest van de dag hing er een donkere wolk boven mijn hoofd die perfect matchte met de kleur van de lucht.”
Al die goede daden doen me denken aan de film ‘pay it forward’, waarin een middelbare scholier zijn filosofie voor een betere wereld uiteenzet: het gaat om het doorgeven van goede daden. Iemand staat je met raad en/of daad bij – je ontvangt ‘iets’ – en in ruil daarvoor verricht jij op jouw beurt drie goede daden voor drie andere mensen. Bij wijze van ‘bedankje’ geeft deze persoon tevens weer drie goede daden door. Het resultaat: een super groot netwerk van goede daden en blijverraste mensen! Het moeilijkste (en leukste) is om dit te doen voor ‘vreemden’: zo vroeg mijn vader een paar weken geleden aan de bloemist welk bloemetje zij nou leuk zou vinden om cadeau te geven. Ze wees een bloemstuk aan, waarop mijn vader zei dat hij dat graag wilde kopen, en of ze het mooi wilde inpakken. Net voor hij de winkel uitliep draaide hij zich om, liep naar de bloemist en overhandigde haar de bloemen als cadeautje. Enkele dagen geleden was er bij haar ingebroken, zo’n onverwacht gebaar deed haar heel erg goed.
Op grijze winterdagen waarin het buiten nooit echt licht lijkt te worden, is het fijn een ander een klein beetje licht te kunnen brengen. Mijn fiets krijg ik er niet mee terug, maar wie weet komt er binnenkort via deze ‘pay it forward’ beweging een nieuw vervoersmiddel op mijn pad.
Sarah (21) studeert literatuurwetenschap in Utrecht
sarah@maandbladreveil.nl
