Hij ging, Hij komt

Jezus voer ten hemel, maar hij komt terug op de wolken. Verlangen wij, christenen in welvarend Nederland, anno 2018, nog naar Zijn wederkomst, naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde? Willen we nog wel zijn waar Jezus is?

“Ik heb heel lang helemaal niet zo’n verlangen gehad”, vertelt dominee Paul Visser in een interview in Visie: “Natuurlijk, je preekte er wel over, maar écht verlangen kwam pas toen ik me er bewust mee bezig ging houden. Ik kwam erachter dat wat God nú in mijn leven doet, nog maar een begin is van wat Hij voor me klaar heeft liggen.” En op de vraag hoe het komt dat veel christenen dat verlangen niet hebben: “Velen noemen de welvaart als oorzaak. Maar volgens mij is de belangrijkste reden dat we het er gewoon te weinig over hebben. Wie op vakantie gaat naar een onbekende bestemming, leest van tevoren vaak een reisgids. Hoe meer je ervan weet, hoe meer zin je erin krijgt. Ook hier geldt: onbekend maakt onbemind!”
We hebben het er te weinig over. Reden voor Reveil om ook aan enkele andere voorgangers te vragen wanneer ze voor het laatst over de wederkomst spraken. En daaraan koppelden we de vraag: Als u zou moeten spreken over de bestemming van de christen, wat zou u dan in ieder geval noemen?

Vrucht dragen
Dominee Paul Blom is hervormd predikant te Barneveld. Hij heeft gevoel voor kunst en literatuur, en maakt daar graag gebruik van in de eredienst: “Afgelopen zondag heb ik stilgestaan bij de eindtijd. In Mattheüs 24 en 25 noemt Jezus de tekenen van de eindtijd, de periode waarin ook wij vandaag leven. Ik geloof dat we ons niet alleen moeten concentreren op het moment van Jezus’ terugkomst. Hij zegt namelijk duidelijk dat we van die dag en dat uur niet kunnen weten. Daarom spreekt Hij ook over de tijd die eraan voorafgaat. De vraag is of we de boodschap van Jezus ter harte nemen. Als we niet uitkijken (in de dubbele betekenis van het woord), raken we opgesloten in het hier en nu. We kijken niet verder dan onze aardse neus lang is, terwijl Gods toekomst op handen is! Laten we elkaar bemoedigen om hoopvol vooruit te kijken en de beloften van Jezus te verwachten. En wat betreft de bestemming van een christen: dat kun je ook ‘Gods doel met je leven’ noemen. Die bestemming ligt niet alleen in de toekomst, maar begint in dit leven. Hij verlangt dat we vrucht dragen voor Hem. Ik denk vaak aan de gevleugelde woorden van Henk Binnendijk: ‘Je zult straks zijn wat God hier van je heeft kunnen maken.’ Dat is geloof ik een hele diepe waarheid.”

Als je straks de kerk uitloopt, kijk dan naar boven. Hij kan zo komen.

D-Day
“De laatste keer sprak ik over de wederkomst in februari dit jaar, vanuit de gelijkenis van de Heer die onverwachts terugkeert”, vertelt Pieter Both, PKN-predikant in Spijkenisse. Hij heeft een talent voor het aanspreken van kinderen en jongeren en schreef diverse boeken. Pasen vindt hij een goede gelegenheid om over de wederkomst te spreken: “Ik vergelijk Pasen weleens met D-Day, de dag dat de overwinning eigenlijk behaald is, zoals in 1944 in Normandië. Het duurde toen nog enige tijd voor Berlijn veroverd werd. Christenen leven na D-Day, maar voor V-Day, de wederkomst. Overigens wil ik wel benadrukken dat de Bijbel erg terughoudend is over de komst van de Heer. Er is veel verwachting, maar die wordt niet uitgewerkt. Eén ding is zeker: dat we Hem terug moeten verwachten. De laatste keer dat ik over de wederkomst sprak, eindigde ik met de zin: ‘Als je straks de kerk uitloopt, kijk dan naar boven. Hij kan zo komen’.”

Eucharistie
Jeroen Smith, pastoor van de Petrus- en Paulusparochie in Leiden, heeft de Alpha Cursus ingang doen vinden in de katholieke kerk. Advent is in de Rooms-Katholieke Kerk bij uitstek de tijd dat er over de wederkomst wordt gepreekt. “Het gaat dan over de drie komsten van onze Heer Jezus Christus: zijn menswording, de komst van de verrezen Heer in ons eigen leven en onze tijd (bijvoorbeeld door de sacramenten), en de komst van de Heer aan het einde der tijden, de wederkomst. Bovendien belijden wij in elke eucharistieviering (dus elke dag) dat de Heer zal wederkomen en bidden we daarom, bijvoorbeeld met deze woorden: ‘Heer Jezus, wij verkondigen Uw dood, en wij belijden, tot Gij wederkeert, dat Gij verrezen zijt.’
Door het jaar heen preek ik ook over de wederkomst, als het Evangelie van de zondag of van de weekdag (we hebben elke dag een eucharistieviering) daartoe aanleiding geeft. Onze bestemming is allereerst Jezus Zelf. Tijdens ons leven ontmoeten we Hem bij uitstek in de Heilige Communie, waarlijk lichaam en bloed van Jezus Christus, Hemzelf. Met Hem richten we ons dan op de heiligheid en op onze eindbestemming: de hemel, eeuwig thuis zijn bij de Drieëne God. Wij proberen in onze parochie zelf de vreugde te beleven dat de Heer verrezen is en leeft, en andere mensen op weg te helpen Hem te leren kennen. Dat doen we bijvoorbeeld door de Alphacursus en 24 uurs aanbidding.”

We kijken niet verder dan onze aardse neus lang is, terwijl Gods toekomst op handen is!

Eeuwige leven
Tenslotte nogmaals Paul Visser, predikant van de Amsterdamse Noorderkerk (PKN), en auteur van ‘De hemel dichterbij’: “Ik heb afgelopen zondag nog over de wederkomst gesproken, omdat ik momenteel in de leerdiensten preek over Openbaring. Met een bepaalde regelmaat stel ik daarnaast ook een aspect van de toekomst die wij in Christus hebben, aan de orde. Dat is heel wezenlijk, omdat het Nieuwe Testament vanuit en naar die toekomst toe geschreven is. Wij delen in het eeuwige leven, zodra we in geloof verbonden raken met Christus. Het leven van een andere orde, in vrede met God, door de kracht van de Geest, met alle zegen van dien. Een leven dat nooit meer stuk kan, maar met de komst van Christus tot volle ontplooiing komt. In dat licht is te begrijpen dat wij in het slot van Openbaring lezen: ‘De Geest en de bruid zeggen: Kom!’ Sinds Goede Vrijdag is de angel (de vloek, het oordeel) uit de dood weg. Die dood stierf Jezus. Daarmee is de dood veranderd in een open deur naar het leven. Met dat de dood eraan komt, ben je erdoorheen! Al blijft de dood een laatste vijand, hij kan ons niets meer doen. Als overwonnen vijand kan de dood ons alleen maar thuisbrengen bij God. Pasen garandeert ons dat wij in Hem dood en graf te boven komen. Onze bestemming is om van te dromen: wij zullen aan Hem, de Opgestane, gelijk worden; alle zonde en tekort, alle gebrokenheid en beperking te boven. Zowel in de relatie tot God, tot elkaar en tot onszelf zullen wij helemaal tot onze bestemming komen. Ons ontplooien in alle eeuwigheid zoals God bedoelt.”

Katrien Ruitenburg
katrienruitenburg@maandbladreveil.nl

Categorieën: Artikelen.