Jezus helpt zijn discipelen aan een flinke hoeveelheid vis. De moraal van het verhaal: Jezus kan alles. Maar zo wordt het wonderverhaal afgeplat tot een mirakelverhaal. Jezus geeft een staaltje van zijn kunnen weg.
Aan het meer van Tiberias openbaart Jezus zich, Hij manifesteert zich, onthult zich. Iets nieuws licht op.
Na de opstanding hebben de discipelen elkaar weer gevonden. De vertrouwde kring. Ze zijn op hun oude plek. Ze treffen de oude toestand weer aan. Ze zijn weer terug bij af. De droom is uit. Ze gaan op de oude voet verder. Teleurgesteld weet Petrus niets anders te doen dan weer te gaan vissen. Eenmaal visser, altijd visser. De rest zit ook in een geestelijke windstilte. Petrus neemt ze in de boot. Zo gaan ze samen het schip in. Maar ze vangen die nacht niets. In de vroege morgen verschijnt Jezus, de Morgenster. Nu zal hen wel een licht opgaan! Maar ze herkennen Hem niet. Op afstand ziet Jezus hen ploeteren. Toch is Hij bij hen betrokken. Hij roept ze toe.
Na Pasen
Waarom mislukt het de discipelen na Pasen? Waarom zitten wij na Pasen vaak nog klem? Gevangen in hebzucht en geldzucht? Je kunt je het vuur uit de sloffen lopen, ook voor de kerk, maar zie je resultaat? Op zoek naar geluk, maar je vindt het niet. Mensen lopen vast.
Hoe is het mogelijk dat we na Pasen met lege handen staan?
Andere kant
Een stem van de andere kant klinkt: “Werp het net uit aan de rechterkant van het schip en je zult vangen.” Een vreemde opdracht. Aan de rechterkant bevond zich het roer: stuurboord. Daarom werden de netten altijd uitgeworpen aan de linkerkant waar de visbakken stonden: bakboord.
Na Pasen moeten wij het over een andere boeg gooien. Gehoor geven aan de Stem van de andere kant. Er zal gevangen worden waar wij het niet verwachten. We hoeven niet alleen oog te hebben voor de lege netten. Dus ook niet voor de negatieve momenten en de negatieve ontwikkelingen binnen de kerk.
De netten lopen vol. Een geschenk van de andere kant. En Jezus wordt herkend. Op het strand heeft Hij de maaltijd gereed. Jezus vraagt hen om vis, maar Hij heeft al wat hij vroeg. Waarom nog meer vis? De gevangen vis moest er ook nog bij. Jezus maakt deze gewone maaltijd tot een opstandingsmaaltijd. Door hen erbij te betrekken, als mensen die deelden in de macht van de opstanding.
Missionaire opdracht
Deze visvangst symboliseert dat de discipelen vissers van mensen worden. Onder deze belofte laat Jezus hen leven. Opnieuw de netten uitwerpen is geen vergeefse zaak. Jezus’ volgelingen delen in de gaven waarover Jezus beschikt. Terwijl wij zitten te zwoegen staat Jezus op het strand. Met een appèl en een belofte. Levend onder de belofte van volle netten.
Alko Hekman
alkohekman@maandbladreveil.nl
Alko Hekman is predikant in Assen
