paardenpoep

Dit verhaal gaat over twee broers. De ene was een rasoptimist en de andere een onverbeterlijke pessimist. Wat er ook gebeurde, de één bleef optimistisch, de ander even pessimistisch.

Het was Kerst en de ouders van de jongens kochten voor beiden cadeaus.

Voor de pessimist kochten ze elk cadeau dat hij maar kon wensen, in de hoop dat zijn humeur er van zou opklaren. Ook al was het maar voor even. Voor het optimistische broertje kochten ze een paard dat ze stiekem op stal zetten en gaven hem een doos met daarin niks anders dan paardenpoep.

Op kerstochtend opende de pessimist zijn eerste cadeau: de nieuwste X-box! Zijn reactie was veelzeggend: “Die gaat vast binnen de kortste keren stuk…” Toen opende hij zijn tweede cadeau, een radio/cd-speler. Hij gromde. “Ik heb geeneens cd’s!”

Toen het optimistische broertje zijn cadeau openmaakte en zag dat er paardenpoep inzat, was hij door het dolle heen en begon door de kamer te rennen van blijdschap. Zijn ouders – met gespeelde verbazing – vroegen hem: “Waarom ben je in hemelsnaam zo blij?”

“Hebben jullie dan niet gezien wat ik gekregen heb?” antwoordde de jongen. “Het kan niet anders dan dat er ergens een paard buiten staat.”

Christenen horen optimistisch te zijn. Buiten moet ergens een paard staan.

Vrij bewerkt naar een verhaal van Tony Campolo

Categorieën: Geen categorie.