Elizabeth Musser schrijft graag ‘vermaak met een ziel’, zoals ze het zelf omschrijft, en als het gaat om deze dualtimeroman, waarin ze een deel van haar familiegeschiedenis een plek heeft gegeven, is dat uitstekend gelukt. Want vermaken doet het verhaal nadat je een paar hoofdstukken gevorderd bent tot-en-met, dan is er geen stoppen met lezen meer aan, en er zit ook echt iets diepers in. Dat eerste is vooral te danken aan het vrij onbekende aspect van de Tweede Wereldoorlog – de bereden patrouille van de kustwacht van Georgia en South Carolina – dat voor het voetlicht wordt gebracht, alles omtrent de paarden en de innemende personages. Dat laatste komt doordat er zo veel liefde en emotie in is gestopt, en de wijze lessen met betrekking tot het leven en geloof die voor diepgang zorgen. Zo is dit een prachtige roman over twee vrouwen met een passie voor paarden die alles riskeren om te redden waarvan ze houden. Dit is Elizabeth Musser op haar best! (DH)