Leo Vroman, de gulle dichter, wie kent hem niet. Een man, die met mooi verwaaide woorden het hart raakt en grijs gemutste dagen in het licht zet. Woorden, bijna moeiteloos, tussen neus en lippen door gesproken. Een lieve vreemdeling in deze wereld, iemand die dromen spaarde en bijna ademloos geworden, de vreugde en de liefde bleef bezingen. Hij straalde als een vastberaden kind, dat je al omarmde voordat hij begrepen werd. Voor liefhebbers. De bijgesloten CD met de gezongen teksten door Frans van Deuren voegen overigens weinig aan het boekje toe. (JV)