Tijdens het lezen van dit boek bevond ik me in een spagaat. Ik voelde mij toenemend ongemakkelijk, omdat de auteur, hoogleraar theologie, zegt dat hij een gelovige is, maar door de ontwikkeling die hij heeft doorgemaakt en wat hij te weten is gekomen tijdens zijn studie toch niet kan geloven in een God Die opdracht geeft tot genocide: het uitroeien van de Kanaänieten. Hij komt tot de moderne opvatting: de Bijbel is wel waar, maar niet waar gebeurd. In zijn geval is de Bijbel niet meer dan een gesprekspartner op je levensreis. Maar dit boek confronteert je als lezer ook met de vraag: hoe lees ik mijn Bijbel? En daarom vind ik het toch de moeite waard. Het is goed om na te denken over de vragen die het oproept. (WdV)