Lectio divina – oftewel: lezen, mediteren, bidden en stilte (overdenken) – is een manier van bijbellezen die al sinds de vroegste monniken wordt beoefend. Het doel is om dichter bij het hart van God en Zijn Woord te komen. Twintig geestelijke leiders, onder wie Jos Douma, Anselm Grün en Elsbeth Gruteke, proberen dat doel te bewerkstelligen in veertig korte meditaties. Die zijn compact en inhoudelijk, maar door de beperkte lengte van de stukjes krijg ik het gevoel dat ze vooral bedoeld zijn voor de haastige pelgrim. (JV)