Uitstelgedrag

De les die ik heb getrokken uit zeventien jaar leven met mijzelf, is dat sommige talenten meer kosten dan ze opleveren. Talent waarvoor ik en mijn hele generatie een gouden medaille krijgt: Uitstellen. ‘Ach, ik eet morgen wel, vandaag heb ik geen zin,’ is een gedachte die nog nooit bij mij is opgekomen. Maar een profielwerkstuk schrijven, een studie kiezen of mijn kamer weer bewoonbaar maken, stel ik maar wat graag uit.

Door het jongerenpanel heb ik ondertussen al een aardige band met de wijze koning Salomo en zijn spreuken opgebouwd. Daardoor heb ik het idee dat Salomo’s priemende vinger in Spreuken 6:6-11 mij wijst op mijn uitstelgedrag. ‘Ga tot de mier, gij luiaard, zie haar wegen en word wijs’ denk ik wanneer ik zie dat ik over drie dagen twee Franse boeken gelezen moet hebben. ‘Hoelang, luiaard, zult gij neerliggen, wanneer zult gij opstaan uit uw slaap?’ vraagt Salomo mij terwijl ik mijn wekker op snooze zet, ‘Nog even slapen, nog even sluimeren’ is mijn antwoord.

Er zijn genoeg wetenschappelijke bewijzen te vinden voor de tegeltjeswijsheid ‘van uitstel komt afstel’. ‘Maar ik presteer gewoon beter onder druk!’ is een excuus dat al mijn vrienden tijdens het avondeten – en de bijhorende ondervraging van ouders over hoever ze zijn met dat tentamen – dan tegenwerpen. Ook, mijn dierbare dagboek, worden er tegenwoordig cursussen aangeboden waarin je jouw uitstelgedrag te lijf kunt gaan ‘door met strengere stem tegen jezelf te gaan praten’. Benieuwd hoeveel mensen zich hebben voorgenomen die cursus te gaan volgen, maar het inschrijven vervolgens… je raadt het al.

Strakker plannen, gewoon aan de slag gaan, voldoende slapen, antwoordde de mental coach in mij op oudejaarsavond op de vraag wat mijn goede voornemens waren. Maar vijf dagen later, vlak voor een angstaanjagende tentamenweek, besef ik dat ik weer eens te laat begonnen ben met leren.

Oplosbaar of niet, uitstelgedrag is kenmerkend voor al mijn vrienden. Het kost veel, voornamelijk nachtrust en misschien ook wel enkele tienden van mijn cijfers. Maar het schept ook een band. Theatrale facebookchats over wiskundesom 34b een nacht voor de toets en mijn vrienden Max en Wiebe die steevast wedstrijdjes doen wie de grootste wallen heeft, zijn de geestige gevolgen van dit talent. Het pijnlijke en confronterende toppunt van uitstelgedrag is misschien wel de tijd die ik nu heb besteed aan het lezen van artikelen over uitstelgedrag en er vervolgens een dagboekpagina aan wijden… Ik ga op zoek naar een mierenhoop, morgen.

sarah@maandbladreveil.nl

Sarah (destijds 17) deed in 2013 eindexamen VWO

Categorieën: Columns.