Als ik zeg Babs en De Duiventil zegt u… Natuurlijk. Gerda Ronhaar. Talloze meisjes en vrouwen verslonden haar boeken, en toen was ze opeens verdwenen. Geen boeken meer. Geen teken van leven. Tot nu. Ze is terug en dit keer met een roman en dat schept verwachtingen. Maar helaas. Wat een tegenvaller. Dit vreemde en vergezochte verhaal past helemaal niet bij de Gerda zoals we haar hebben leren kennen. De vertrouwde humor en jeu is ver te zoeken. Het enige dat ik haar moet nageven, is dat het ondanks het slechte plot boeit en dwingt door te lezen. Maar daar houdt het ook op. Gelukkig is er wel weer een nieuwe deel van De Duiventil in de maak, dus dat is weer iets om naar uit te kijken. En nu maar hopen dat de schrijfster haar oude stijl weer weet te hervinden. (DH)