Zo’n vijftig jaar geleden werd de ‘Amsterdamse School’, waarvan Karel Deurloo een van de voormannen was, gesticht. Daar ontstond een nieuwe manier van bijbellezen, waarbij werd teruggegaan naar de brontekst, hoe die was opgebouwd en waarom zó, naar wie de schrijver was en naar de tijd en omstandigheden waarin die tekst tot stand kwam. Dat leverde verrassende inzichten op, maar ook een manier van bijbellezen waarin de mens/wetenschap de belangrijke factor is en minder aandacht is voor het werk van de Heilige Geest en de bijbeltekst als ‘door God ingegeven schriftwoord’. (JtB)