De schrijfster (inmiddels 81 jaar) van Het drievoudige pad heeft veel gepubliceerd; vooral theologie en poëzie. Met dit boek heeft ze aanwijzingen voor het geloofsleven vermengd met poëzie, en het resultaat is te persoonlijk om nog herkenbaar te zijn. Mooi is het naast elkaar zetten van de beden van het Onze Vader en de Tien Woorden, en de vele namen waarmee ze God aanduidt. Maar daarmee houden de pluspunten van dit hoogdravende en onsamenhangende boek ook wel op. Ik haakte definitief af toen ik las dat ze Jezus de vraag van Pilatus over waarheid laat beantwoorden met woorden over een vrouw die baart (pag. 122). (KJR)