Wat heb ik veel geleerd van mijn oma. Hoe ouder ik zelf word, hoe meer ik dat besef.
Ze was altijd gastvrij. Iedereen kon zomaar aanschuiven; desnoods ging er wat water bij de soep.
Op Paaszondag werd de tafel extra feestelijk gedekt, natuurlijk met veel eieren, gekarnde boter en zelfgebakken krentenbrood. Wat me opviel was het extra bord, dat ze neerzette. “Voor de onbekende gast” zei ze dan. “Je weet maar nooit…”
En dan vertelde ze over Jezus die was opgestaan uit het graf en dat niemand Hem herkende. Zelfs Maria niet. Ze dacht dat het de tuinman was. Ook zijn eigen vrienden zagen niet dat Hij het was. Pas toen Hij met ze ging eten en het brood brak herkenden ze Hem. “Dus iedereen die langskomt kan Jezus zijn”, zei oma. Wat een mooie gedachte.
Er is een liedje: ‘What if God was one of us’ van Joan Osborne. Als God gewoon een vreemdeling in de bus was, zouden we Hem dan herkennen? Of draai het eens om: iedere reiziger zou God kunnen zijn. ‘Hij kan zomaar naast je lopen en je had hem niet herkend’, een ander liedje, van Rikkert. Hou je ogen en je hart open.
En zet met Pasen, of het liefst elke dag, een extra bord neer voor de onbekende gast.
Elly Zuiderveld
*Beide liedjes zijn te vinden op Youtube en Spotify.
Deze column staat in het paasnummer van het onafhankelijk christelijk maandblad Reveil. Een inspirerend magazine vol boeiende artikelen. Over Pasen en over het leven. Om uit te delen. Op straat, in de buurt, via uw kerk, aan uw collega’s. Gewoon overal.
